Μιλτιάδης Μαλακάσης, Συχνά πως φτάνω σε θαρρώ (από το έργο Ασφόδελοι)

Συχνά πως φτάνω σε, θαρρώ, πουλί κρυμμένο στα κλωνιά,
αηδόνι, εσένα, πλάνο,
και κάποτε, για μια στιγμή, σκληρή της μοίρας μου απονιά,
νομίζω πως σε πιάνω.

Όμως, μονάχα τ' άξαφνο φτερούφγισμά σου που θροεί
σαν αστραπή μ' αγγίζει
και νιώθω εκεί που μάχομαι, να κρέμετ' όλη μου η ζωή
σ' ένα κλαδί που τρίζει.